Kızıl iblisler

Kızıl iblisler
04.08.2021
A+
A-

İs, beyaz tenimi gecenin rengine boyarken kendimi kızıl iblislerden korumaya çalışıyorum. Cehennemin toprağa inişini gözlerimle görmek yetmiyor, onu parmaklarımda da hissediyorum. Bez ayakkabılarım toprakta izler çıkarıyor ve siren sesleri koşuşturan bacaklarıma yol gösteriyor.

Zehirli bulutlarda boğulan bir kuş sürüsü geçiyor üzerimden, beni de yanlarına almaları için yalvarıyorum onlara fakat doğa, kanımın yaptıkları için benden intikam alıyor.

Ciğerlerime dolan dumanı daha fazla kaldıramıyorum, küle dönmemiş bir çınara dayanıyorum. Sırtım pürüzlü yapıda kayarken dizlerimi kendime çekiyorum ve özünden var olduğumuz toprağı bize musallat olacak bir hayalete dönüştürüşümüzü izliyorum.

Göz kapaklarım çınarı tabutum yapmak için kapanmaya çalışıyor ve ben ciğerlerime çekeceğim son zehir için buruşmuş sigaramı kotumun cebinden çıkarıyorum. Gökten düşen, ateşe bulanmış bir dal parçasına uzatıyorum elimdeki ucuz parçayı ve kendi dumanımın ağaçların ruhuna karışmasına şahit oluyorum.

Sıkılmış benliğimin hapsolduğu bedenden kaçıp özgürlüğünü yakalayabilmesi için bilincimi derin bir uykuya yatırdığım anda koltuk altlarımdan tutan elleri hissediyorum. Gözlerime inen perdenin ardından bana hafifçe gülümseyen kara bir adam fark ediyorum.

Minnettarlığımı yüzümü yıkayan yaşlarımdan belli ediyorum ve terimle yıkanmış kafam, lacivert gözlerinin ise bulanmış yüzünü aydınlattığı adamın omzuna gömülüyor.

Ve anlıyorum ki doğa biz acizlere hak etmesek dahi her zaman ikinci bir şans sunacak, yeter ki şanslarımızı akıllıca kullanmayı bilelim.

YORUMLAR

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yukarıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.