Dürüst olsaydık!

Kime ne diyeceğimi bilemiyorum.

Türkiye henüz günü bilinmeyen bir seçime odaklandı.

Kimin ne dediğini bilen ve anlayan yok.

Dillerden alevler yükseliyor.

Bazı diline sahip olamayanlar her gün, toplumu kötü düşünceler içinde umutsuzluğa sürüklüyor.

En çok sözü edilen; “ya seçim yaptırılmazsa…”

”Türkiye bir kaos ortamında karışırsa ne olur?” sözleri yüksek perdeden, söylenir oldu.

Tabii, bunun halk üzerinde yarattığı korku ve  sindirme, yarınlarımızı karanlıklara da sürüklüyor.

Umutsuz bir heyecan, bir millet için hayra alamet olamaz.

İki kutuplu bir Türkiye’de işler iyi gitmiyor.

20 yıl iktidar olanların ülkeyi yönetemediği belli.

Lakin görmeyen gözler, duymayan kulaklar halen din tacirlerinin baskısı altında:

“Padişahım çok yaşa…”

Alkışlarıyla yeri göğü inletmekte, dolayısıyla, gerginlik, had safhaya gelmiştir.

Yaylar gerilmekte…

Gömülü silahlardan söz edilmektedir.

Örtülü bir savaşın hüküm sürdüğü inkar edilebilir mi?