Kadına karşı şiddetin önlenmesinde kanunların uygulanabilirliği…

“Kadınlar insandır, biz insanoğlu” demiş üstad Neşet Ertaş. Son günlerde ülkemiz yine kadın cinayetleri ile sarsıldı. Hele bu cinayetlerden bir tanesinde çocuğunun “anne lütfen ölme” ve annenin ise “ölmek istemiyorum” sözleri herkesin kanını dondurdu.

Ülke olarak yine bir kadına sahip çıkamadık. Halbuki insanın en doğal haklarının başında yaşama ve vücut dokunulmazlığı hakkı gelir. Bu haklar devredilemez, sınırlandırılamaz ve vazgeçilemez haklardandır. İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi ile tüm insanlar için ilk koşul olarak konulmuştur. Her ülke kendi vatandaşı için anayasal güvence altına almıştır.

Ülkemizde de bu haklar anayasal güvence altındadır. Birçok kanunla da hem önleyici hem de cezalandırıcı tedbirlerle korunmaya çalışılmaktadır.

Ancak ülkemizde son yıllarda kadına karşı şiddet ve cinsel istismar vakalarının hızla arttığı yadsınamaz bir gerçektir. Bu artışların önüne geçebilmek için 20 Mart 2012 tarihinde Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun yürürlüğe girmiştir. Kanunun Amacı şiddete uğrayan veya şiddete uğrama tehlikesi bulunan kadınların, çocukların, aile bireylerinin korunması ve bu kişilere yönelik şiddetin önlenmesi amacıyla tedbirlerin alınmasını sağlamaktır. Yine Türk Ceza Kanunu’nda yapılan değişikliklerle cinsel istismar suçlarının cezaları artırılmıştır.

Ancak tüm bu kanuni düzenlemelere rağmen ülkemizde, 2019 yılının ilk 6 ayında 214 kadın öldürüldü; 387 çocuk cinsel istismara uğrarken 332 kadın cinsel şiddete maruz kaldı.

Neden bu şiddet ve istismar vakıalarının önüne geçilemiyor?

Sorun kanun maddelerindeki eksikliklerde mi yoksa kanunların uygulanmasında mı?

Toplumun değişen ihtiyaçlarına karşı yeni hükümler getirilmelidir. Ancak ne kadar iyi kanun hükmü koysanız da uygulayıcılar kanun maddesini etkin bir biçimde uygulamadıktan sonra, bu vakıaların önüne geçilebilmesi mümkün değildir. Bunun için de vatandaşlar hakları konusunda bilinçlendirilmeli ve farkındalık oluşturulmalıdır. Ayrıca adli vakalarda önleyici tedbirler artırılmalı ve kararların daha hızlı çıkması sağlanmalıdır.

Son olarak önemli olanın bilinçli, kadına, insana saygılı nesiller yetiştirmek olduğu bilinmelidir.