Gurul gurul!

Merak etmeyin, benim karnımdan gelmiyor bu ses.

Bu ses, tarımın bütün alanlarından geliyor.

Ne geğirme, ne de yellenme tanımlıyor bu gürültüyü.

***

Profesyonelinden hocasına;

Hocasından okuluna;

Okulundan kolektif örgütüne;

Kolektif örgütünden mesleki örgütüne;

Mesleki örgütünden basınına;

Basınından siyasetine, tam bir, “körler sağırlar birbirini ağırlar” tiyatrosu oynuyoruz.

Sadece ağlaşıp duruyoruz.

Dır dır, vır vır…

Sisteme entegre olanlar “dır dır”; olmayanlar, olanlara “vır vır.”

Böyle olunca da bütün akordsuz sesler toplanıp oluyor; “gurul gurul.”

***

Her gün onlarca toplantı;

Onlarca konferans;

Onlarca panel;

Onlarca basın beyanı;

Onlarca siyasi nutuk, soru vs…

Fuarlar, festivaller, dergiler, gazeteler, haberler, sunumlar.

Yeni yeni kitaplar, yazınlar.

Çiftçi ziyaretleri;

İşletme sorunları;

İşleme sorunları;

Fiyat sorunları;

Destekleme sorunları;

Finansman sorunları;

İthalat;

Dahilde İşleme Rejimi sorunları.

***

Eee anladık!

Sonuç ne ağalar, beyler?

Çözümünüz ne?

Sözün özü ne?

Egolar, legolar bu işi çözdü mü?

Bir durun artık.

Bir dönüp bakın; bir çuvaldız alın ya da özeleştiri yapın.

Bir zahmet, bir bakıverin, belki sorun zihniyettedir; düşünseldir, yaklaşım yanlışlığındadır.

Belki topyekündür.

Belki ideolojiye dairdir.

Belki sorun, yellenme ya da geğirme değildir.

Belki gurul gurul, kuru gürültüdedir.

***

Ergin KAHVECİ; bu sözlerin alayı sanadır.

Önce sana sağlam bir çuvaldız lazım.

Gurul gurul etmeden batır bakalım ne çıkacak?

Yaparsın: Daha önce siyaset için yaptığın, “özeleştirel çağrıyı” belki tarım için de yaparsın.

Dokuz köyün delisi sensin ya!

Yakışır!