Bugün onların günü…

Her meslek değerlidir.

Her meslek özeldir.

Her meslek önemlidir.

Ve her meslek saygıyı hak eder.

***

Kimilerinin hayatında iz bırakmış bir doktor vardır.

Kimileri bir mühendisi, bir veteriner hekimi unutamaz örneğin.

Ya da aldığı o mektubu getiren postacıyı unutmaz kimileri.

***

Senin için bir mimar unutulmazdır belki.

Benim için belki bir servis şoförü.

Ama bir meslek grubu var ki;

Hem senin, hem benim için yeri aynıdır.

Görünce öpmek için eline sarıldığımız.

Hatırlayınca önünde saygı ile eğildiğimiz.

***

Hiç bir meslek sahibi onlar kadar dokunmaz hayatımıza.

Ve herkesin unutamadığı en az bir öğretmeni vardır mutlaka.

***

Hani bu dünyada hakları ödenmez deyip de;

Gelmiş geçmiş hiç bir iktidarın haklarını ödemediği meslek gurubu.

Öğretmenler.

Öğretmenlerimiz.

***

Yıl 1982

Kayseri Lisesi.

Bugün Milli Mücadele Müzesi olarak hizmet veren binanın ikinci katı.

6-Fen H sınıfı.

Felsefe öğretmenimizin derse gelmesini bekliyoruz.

Ve derken öğretmenimiz giriyor içeri.

Kısa bir sessizlik…

Ardından bir alkış tufanı…

Sonra biz de şaşırıyoruz, o da şaşırıyor yaptığımıza.

Neden mi?

Çünkü, o gün öğretmenimiz Ali Menekşe yeni bir takım elbise ile giriyor sınıfımıza.

Ve kendine özgü üslubu ile yarı şaka yarı ciddi susturuyor alkışları.

“Ulan ağzınızın tavanına……”

***

Bugün onların günü.

Kutlu olsun…